Ανέκαθεν η έννοια της εξατομικευμένης μάθησης ήταν και είναι το ζητούμενο και για τους γονείς , τους μαθητές και για τους περισσότερους από τους εκπαιδευτικούς.
Ακούγεται από πολλούς το λογικοφανές επιχείρημα ότι δηλαδή και σε μια τάξη αν θέλει κάποιος μαθητήςμπορεί να διδαχτεί και να μάθειαποτελεσματικά και άρα δεν χρειάζεται οι γονείς να σπαταλήσουν πολλαπλάσιαχρήματα για να κάνει ο μαθητήςιδιαίτερομάθημα.
Όλο το παραπάνωεπιχείρημα στην ουσία είναι έναςμεγάλοςμύθος και αυτό θα επιχειρήσωσύντομα να αποδείξω.
Δεν θα πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι σήμερα τα νέα παιδιά έχουν από πολύ μικρή ηλικία εξοικειωθεί με τη νέα τεχνολογία και δη με τον υπολογιστή και συνεπώς η πρόσβαση τους στο διαδίκτυο είναι κάτι παραπάνω από ρουτίνα. Αυτό το γεγονός τους καθιστά δέκτες και πολλών πληροφοριών και πολλαπλών γνώσεων που καλλιεργούν και την αντιληπτική τους ικανότητα αλλά παράλληλα ανάλογα με τον βαθμό στόχο προσήλωσης τους στο διαδίκτυο, δημιουργούνται και γνωστικές διαβαθμίσεις , καθώς άλλος μαθητής καταφέρνει να ισορροπεί επιτυχώς μεταξύ των υποχρεώσεων του στο σχολείο και στην διάθεση του να είναι στον κυβερνοχώρο και άλλος αντιθέτως αφήνει κενά στην αφομοίωση της σχολικής γνώσης και υποτάσσεται σχεδόν αποκλειστικά στη νέα τεχνολογία. Αυτό το γεγονός απεικονίζεται μέσα σε μια τάξη ακόμη και λίγων μαθητών και δημιουργεί εμπόδια στην αποτελεσματικήδιδασκαλίααφούυπάρχουνδιαφορετικάεπίπεδααφομοίωσης . Το αποτέλεσμα είναι μαθητές που έχουν καλό γνωστικό υπόβαθρο να αναγκάζονται να ακολουθούν τον αργό ρυθμό που επιβάλλει το υπόλοιπο τμήμα ενώ και μαθητές με πολλά γνωστικά κενά, δεν μπορούν να τα καλύψουν. Συνεπώς, δεν μπορεί σήμερα να ευσταθεί το επιχείρημα ότι και σε μια τάξη ένας μαθητής θα μάθει και θα αποδώσει τα μέγιστα.
Ο άλλος μύθος είναι ότι το ιδιαίτερο μάθημα είναι ακριβό. Ωστόσο, η σημερινή οικονομική κρίση που μαστίζει όλους τους κοινωνικούς κλάδους έχει επιφέρει και εκλογίκευση στα δίδακτρα των ιδιαιτέρων μαθημάτων, πράγμα που τα καθιστά πολύ προσιτά.
Η εξατομικευμένη μάθηση βοήθα λοιπόν τον καλό μαθητή να γίνει ακόμη καλύτερος αφού ο καθηγητής γνωρίζει την αντίληψη και τις γνώσεις του και «χτίζει» πάνω σε αυτά πετυχαίνοντας το μέγιστο αποτέλεσα σε γρήγορο χρονικό διάστημα. Αλλά και ο μαθητής που έχει κενά μπορεί να τα εντοπίσει και γρήγορα να τα καλύψει.
Παράλληλα, η εξατομικευμένη μάθηση δεν απαιτεί από τον μαθητή πολλές ώρες μαθήματος που κουράζουν και τελικά δεν αποδίδουν. Στο ιδιαίτερο μάθημα ο μαθητής ολοκληρώνει γρήγορα την ύλη και μπορεί να προχωρήσει σε μεγαλύτερη εμβάθυνση λύνοντας κλιμακούμενης δυσκολίας θέματα.
Τέλος, στο ιδιαίτερο μάθημα δεν υπάρχει περίπτωση ο μαθητής να χάσει το μάθημα του αφού πάντα θα υπάρχει η διαδικασία αναπλήρωσης του ακόμη και το Σαββατοκύριακο. Αυτό σημαίνει ότι ο μαθητής εξασφαλίζει πάντα μια συστηματικότητα και κανονικότητα στην διαδικασία μάθησης.
Σε μια εποχή λοιπόν που το σχολείο δυστυχώς δεν μπορεί να ακολουθήσει σύγχρονη «περπατησιά» και το φροντιστήριο μαστίζεται από την μαζικότητα στην μάθηση, η εξατομικευμένη μάθηση όταν γίνεται νόμιμα , είναι η πλέον ενδεδειγμένη διδακτική μέθοδος.
Νικόλαος Κυρίτσης
Φιλόλογος, Φροντιστής
