Η οξειδοαναγωγή σχετίζεται με την αύξηση ή τη μείωση της έλξης των ηλεκτρονίων από ένα άτομο, όταν αυτό συμμετέχει σε κάποια χημική αντίδραση. Τέτοιες αντιδράσεις έχουν πολλές εφαρμογές στην καθημερινή ζωή.
Εκτός από τις προφανείς (καύση, μεταβολισμός, διάβρωση μετάλλων), οξειδοαναγωγικές είναι πολλές άλλες αντιδράσεις, όπως η επιμετάλλωση, οι αντιδράσεις παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στις μπαταρίες, λεύκανσης ρούχων ή χαρτιού, στους καταλύτες των αυτοκινήτων, κατά την ωρίμανση των τροφίμων ή τη γήρανση των κυττάρων.
Η ανάπτυξη τεχνολογιών για καθαρότερα καύσιμα (υδρογόνο), η αποθήκευση ενέργειας σε συσσωρευτές αλλά και οι τεχνικές ανακύκλωσης (π.χ. καθαρισμός μετάλλων, αύξηση απόδοσης της κομποστοποίησης) αποτελούν προκλήσεις που, χωρίς τις αντιδράσεις οξειδοαναγωγής, δεν θα μπορούσαν να επιτευχθούν.
Με την εκτέλεση του πειράματος, οι μαθητές έχουν τη δυνατότητα να δουν όσα διδάσκονται (και που αποτελούν τις θεμελιώδεις αρχές όλων των παραπάνω εφαρμογών) να εξελίσσονται μπροστά τους, κατανοώντας βαθύτερα έννοιες όπως ο αποχρωματισμός, η έκλυση αερίου, η περίσσεια, η ρύθμιση των συνθηκών ώστε να γίνει μια αντίδραση, η αλλαγή χρώματος, ο σχηματισμός κατόπτρου κ.ά. Επίσης, με τον προσδιορισμό της περιεκτικότητας του οξυζενέ του εμπορίου σε υπεροξείδιο του υδρογόνου, διαπιστώνουν ότι το «πόσο καλό είναι» ένα προϊόν, μπορεί να μετρηθεί με αντικειμενικό και αδιαμφισβήτητο τρόπο, χάρις στις χημικές αναλύσεις.
Παναγιώτης Μήκος
Καθηγητής Χημείας
