Ο φιλόλογος είναι μια λέξη που για πολλούς είναι κατάρα και για λίγους είναι ευλογία. Η λέξη πέρασε από πολλάκύματαμέσα στην ιστορία. Από τους Αλεξανδρινούςφιλολόγους που έθεσαν τις βάσεις της φιλολογικήςεπιστήμηςμέχρισήμερα που έχειεδραιωθεί η φιλολογία ως μια εξελισσόμενηεπιστήμη.
Αντιμετωπίζει όμως η κοινωνία τον φιλόλογο ως επιστήμονα;
Η απάντηση είναι ότι ο φιλόλογοςκοινωνικά είναι καταβαραθρωμένος. Θεωρείται απαξιωτικό να δηλώνεις φιλόλογος. Η ένταξη του φιλολόγου στο χώρο της εκπαίδευσης οδήγησε στην φθορά του ως επιστήμονα. Η κοινωνία τον βλέπει ως δάσκαλο και όχι ως επιστήμονα και επειδή το σχολειό βουλιάζει στην στασιμότητα, αυτό καταποντίζει και την αξία του φιλολόγου. Αν τώρασκεφτούμε και την πολυδιάσπαση της φιλοσοφικήςσχολής σε αυτόνοματμήματα που αποδυναμωμένα παράγουν χαμηλής ποιότητας φιλολόγους, τότε θεωρώ ότι μάλλον είναι καλοσχεδιασμένη η αποδόμηση του ρόλου του φιλολόγου.
Έχειρόλο όμως ο φιλόλογος στον σύγχρονοκόσμο;
Ο ρόλος του είναι εξαιρετικά πολυεπίπεδος. Αρχικά, λειτουργεί ως σκευοφύλακας του ελληνικού πολιτισμού. Είναι αυτός ο επιστήμονας που μπορεί να αναδείξει τις πολιτισμικές μας ρίζες, να θέσει τα θεμέλια του σύγχρονουπατριωτισμού, να προβάλλει την αξία της ελληνικήςγλώσσας. Σε μια εποχή όπου δεν επικρατεί μόνο η οικονομική κρίση αλλά ιδιαίτερα ανησυχητική είναι και η πολιτιστική κρίση που οδηγεί στην αποκοπή μας από την πολιτισμική μας συνέχεια. Ο φιλόλογος οφείλει να αρθεί στο ύψος του επιστημονικού και ιστορικού του καθήκοντος και να περισώσει την πολιτισμική κατακρήμνιση.
Παράλληλα, ο φιλόλογοςαποτελεί τον βασικό, ακρογωνιαίολίθο της εκπαίδευσης . Οφείλει να συμβάλλει στην αναγέννηση της εκπαίδευσης με την τόνωση της ανθρωπιστικής παιδείας και την εξισορρόπηση τεχνολογίας και ηθικοπνευματικού πολιτισμού. Με αυτό το μείγμα θα πρέπει να τροφοδοτεί ο φιλόλογος τις νέες γενιές γιατί ο φιλόλογος έχει ευθύνη για την διαμόρφωση του νέουπερισσότερο από άλλουςκαθηγητές. Και σε αυτό τον αγώνα του ο φιλόλογος έχει ένα μεγάλο σύμμαχο, την κλασσική του παιδεία που τον εξυψώνει ως άνθρωπο και τον προσανατολίζει σαν πυξίδα μόνο προς το Αγάθο.
Επειδή «οι καιροί ου μενετοί» όλοι εμείς οι φιλόλογοι πρέπει να στρατευτούμε στην πρώτη γραμμή της μάχης και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η πραγματική μάχη της πατρίδας μας δεν δίνεται στα eurogroup από τους διαφόρους οικονομολόγους αλλά δίνεται καθημερινά στο σχολείο, στην επικοινωνία όπου η γλώσσα βάλλεται και ο πολιτισμός μας δέχεται πυρά. Εκεί πρέπει να πολεμήσουμε γιατί γι’ αυτό το χρέος γίναμε φιλόλογοι.
Νικόλαος Κυρίτσης
Φιλόλογος, Φροντιστής
