Διανύοντας σχεδόν μια οκταετία οικονομικής κρίσης πολλοί κλάδοι της οικονομίας μας έχουν πληγεί σημαντικά, ωστόσο το πιο μελανό σημείο κατά την άποψη μου είναι η ανεργία των νέων ανθρώπων, οι οποίοι αποτελούν το μέλλον της χώρας.
Σύμφωνα με έρευνα της Eurostat το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρατηρείται στην Ελλάδα με 50,4% τον Μάρτιο του 2016. Σε αυτό το ποσοστό θα πρέπει να προσθέσει κανείς και τη φυγή αρκετών νέων Ελλήνων στο εξωτερικό για αναζήτηση εργασίας με καλύτερους όρους και προοπτικές.
Σύμφωνα λοιπόν με έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος με θέμα «Φυγή ανθρωπίνου κεφαλαίου», σχεδόν μισό εκατομμύριο Έλληνες (427.000) μετανάστευσαν στην περίοδο της κρίσης από το 2008 μέχρι σήμερα, με αποκορύφωμα την τελευταία τριετία, περίοδο που το κύμα μετανάστευσης τριπλασιάζεται σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.
Είναι επιτακτικό λοιπόν η πολιτεία να αναζητήσει άμεσα λύσεις, προκειμένου να αντιμετωπίσει την τωρινή κατάσταση. Κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να εφαρμοσθούνε λύσεις εφήμερες, αλλά θα πρέπει να υπάρξει ένα συντονισμένο σχέδιο, το οποίο θα δίνει προοπτικές και ώθηση στα νέα παιδιά να δούνε με πραγματική ελπίδα και όχι «κούφια λόγια» το μέλλον τους εντός της χώρας.
Καθοριστικός παράγοντας προς αντιμετώπιση της τωρινής κατάστασης είναι η υγιής και σταθερή στην πάροδο των χρόνων ενίσχυση της νεανικής επιχειρηματικότητας. Όλες οι έρευνες αποδεικνύουν ότι οι περισσότερες νέες θέσεις εργασίας παγκοσμίως δημιουργούνται από τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Κατά συνέπεια, η στήριξη της νεανικής επιχειρηματικότητας πρέπει να βρεθεί στο επίκεντρο των προσπαθειών για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Βέβαια η στροφή αυτή θα πρέπει να συνδυάζεται από σχέδιο και όραμα και όχι σαν μια ευκαιρία πλουτισμού επιτήδειων. Είναι καθοριστικό λοιπόν η νεανική επιχειρηματικότητα να μπει στο πρώτο φύλο της ατζέντας μέσα στα επόμενα χρόνια μέσα από συντονισμένες προτάσεις.
Πρώτα από όλα απαιτείται κατά τη γνώμη μου η καθοδήγηση των επίδοξων νέων επιχειρηματιών καθώς κάθε χρηματοδότηση χωρίς το κατάλληλο mentoring μπορεί να αποτύχει εξαρχής, γι αυτό ενδείκνυται η μέριμνα από τους κρατικούς μηχανισμούς για χρηματοοικονομική καθοδήγηση και εκπαίδευση. Βέβαια με «στεγνωμένο» το ταμείο είναι εύκολο να αναρωτηθεί κανείς πως μπορεί να στηριχθεί μια επιχείρηση, ωστόσο σε αυτό το μείζον πρόβλημα λύση μπορεί να είναι η πρόσβαση σε εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης, όπως για παράδειγμα φορολογικά και άλλα κίνητρα σε εταιρείες διαχείρισης επενδυτικών κεφαλαίων, επιχειρηματικών συμμετοχών και σχήματα μαζικής χρηματοδότησης για την ανάπτυξη πρωτοβουλιών που δημιουργούν εναλλακτικές πηγές κεφαλαίων.
Σκόπιμη είναι επίσης η χρηματοδότηση χαμηλού κόστους προς τις νεοφυείς επιχειρήσεις μέσα από στοχευόμενα τραπεζικά δάνεια, γι αυτό οι Τράπεζες σε συνεργασία με την Κυβέρνηση θα πρέπει να προχωρήσουνε προς αυτή την κατεύθυνση. Είναι σημαντικό και απαραίτητο επίσης στις μέρες μας η δημιουργία τοπικών πυρήνων επιχειρηματικότητας και η συνεργασία μεταξύ των επιχειρήσεων με στόχο τη δημιουργία ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος.
Σημαντικότερος βέβαια παράγοντας κατά τη γνώμη μου είναι η δημιουργία του κατάλληλου κλίματος και αφηγήματος με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων καθώς η αρνητικότητα κάνει τους νέους πιο διστακτικούς και εν γένει υπονομεύει την άνθηση της νεανικής επιχειρηματικότητας. Για την επίτευξη του στόχου αυτού απαιτείται η συντονισμένη δράση όλων των μηχανισμών του κράτους.
Εν κατακλείδι λοιπόν η άνθηση της νεανικής επιχειρηματικότητας μπορεί να αποτελέσει ένα «δυνατό χαρτί» στα χέρια του κράτους για μείωση της ανεργίας των νέων αλλά και για μείωση της φυγής των νέων στο εξωτερικό αλλά και αντίδοτο σε ένα μελλοντικά πολύ επικίνδυνο πρόβλημα όπως το Δημογραφικό. Όλες οι έρευνες δείχνουν πως από το 1951 μέχρι το 2011 ο πληθυσμός της Ελλάδας αυξήθηκε από τα 7,6 εκατομμύρια στα 11,1 εκατομμύρια κατοίκους, ωστόσο από το 2011 έως και σήμερα ο πληθυσμός της χώρας μειώνεται, πρέπει λοιπόν να ενισχυθούν τα μέσα εκείνα με τα οποία η Ελλάδα δε θα καταντήσει μια γερασμένη χώρα αλλά ένα παράδειγμα νεανικής πρωτοβουλίας για όλη την Ευρώπη που αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα αλλά σε μικρότερη κλίμακα.
*Γράφει ο Φώτης Βρεκός: Εκτελεστικό Γραφείο ΟΝΝΕΔ, υπεύθυνος νεανικής επιχειρηματικότητας
ΠΗΓΗ: www.eleftherostypos.gr