Στις 15 Φεβρουαρίου 1564, ο Galileo Galilei γεννήθηκε στην Πίζα της Ιταλίας. Συνέβαλε αποφασιστικά στην εξέλιξη της επιστημονικής σκέψης. Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν και ο Στίβεν Χόκινγκ τον έχουν χαρακτηρίσει ως «τον πατέρα της σύγχρονης επιστήμης». Ο Γαλιλαίος είναι από τους επιστήμονες που ακόμη και σήμερα απασχολεί τους δασκάλους της Φυσικής και της Αστρονομίας με τα έργα του, τους ανθρώπους του θεάτρου με τα θεατρικά έργα που έχουν γραφεί για την διαμάχη του με την Ιερά Εξέταση και τέλος τους ιστορικούς της Επιστήμης.
Έμαθε τα πρώτα του γράμματα στο μοναστήρι της Βαλομπρόζα, κοντά στη Φλωρεντία, όπου η οικογένεια του μετακινήθηκε το 1574, Το 1581 άρχισε να σπουδάζει Ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Πίζας. Εκεί, μέσα στον καθεδρικό ναό, παρατηρώντας μια μέρα τυχαία την ταλάντωση ενός πολυελαίου, οδηγήθηκε στην αρχή που διέπει την κίνηση ενός εκκρεμούς. Αργότερα, ο Γαλιλαίος στήριξε και πειραματικά αυτήν του τη διαπίστωση και διατύπωσε την άποψη ότι η αρχή του εκκρεμούς θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για τη λειτουργία ωρολογίων.
Στη συνέχεια, το ενδιαφέρον του Γαλιλαίου στράφηκε προς τα Μαθηματικά. Έτσι, άρχισε να σπουδάζει Μαθηματικά και θετικές Επιστήμες κοντά στον Οστίλιο Ρίτσι, καθηγητή στην Αυλή της Τοσκάνης. Το 1585, πριν πάρει το πτυχίο του, εγκατέλειψε το πανεπιστήμιο λόγω έλλειψης χρηματικών πόρων. Επιστρέφοντας στη Φλωρεντία, έδωσε διαλέξεις στην εκεί Ακαδημία και το 1586 εξέδωσε μια πραγματεία, όπου περιγράφει τον υδροστατικό ζυγό, η ανακάλυψη του οποίου έκανε το όνομα του ευρύτερα γνωστό σε ολόκληρη την Ιταλία.
Λίγο αργότερα, το 1609, ο Γαλιλαίος ανακάλυπτε το τηλεσκόπιο, που ο ίδιος τελειοποίησε αρκετά. Και σε ηλικία 25 ετών γινόταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Πάδουας για μια μελέτη του σχετικά με το κέντρο βάρους των στερεών σωμάτων.
Με την επιστροφή του στην Πάντοβα κατασκεύασε ένα τηλεσκόπιο, ικανό να μεγεθύνει το αντικείμενο τρεις φορές, αλλά γρήγορα ανέπτυξε μεγεθυντική ικανότητα, που έφθανε τις 32 φορές. Η μέθοδος που επινόησε για τον έλεγχο της καμπυλότητας των φακών επέτρεψε την κατασκευή τηλεσκοπίων, τα οποία ήταν τα πρώτα που χρησιμοποιήθηκαν για αστρονομικές παρατηρήσεις και έγιναν περιζήτητα σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Με το τηλεσκόπιό του έκανε σπουδαιότατες αστρονομικές παρατηρήσεις και επιβεβαίωσε τη θεωρία, που είχε διατυπώσει 60 χρόνια νωρίτερα ο πολωνός μαθηματικός Κοπέρνικος, ότι η γη κινείται γύρω από τον ήλιο, αντίθετα με ό,τι πιστευόταν έως τότε. Κατά την περίοδο 1609-1610 ο Γαλιλαίος ανήγγειλε μια σειρά από αστρονομικές ανακαλύψεις. Βρήκε ότι η επιφάνεια της Σελήνης είναι ανώμαλη, και όχι λεία, όπως πίστευαν μέχρι τότε. Παρατήρησε ακόμη ότι ο Γαλαξίας αποτελείται από ομάδα αστερισμών.
Ανακάλυψε επίσης τους δορυφόρους του Δία και τους ονόμασε Sidera(=άστρα) Medicea, προς τιμήν του πρώτου μαθητή του και μελλοντικού εργοδότη του Κόζιμο (Cosimo II), Μεγάλου Δούκα της Τοσκάνης. Παρατήρησε, τέλος, τις ηλιακές κηλίδες, τις φάσεις της Αφροδίτης και τους δακτυλίους του Κρόνου. Οι πρώτες αποφασιστικής σημασίας αστρονομικές παρατηρήσεις του εκδόθηκαν το 1610 με τον τίτλο Sidereus Nunclus (Έναστρος Αγγελιαφόρος).
Επί χρόνια ο Γαλιλαίος προσπαθούσε να πείσει την επιστημονική κοινότητα για το αληθές της κοπερνίκειας θεωρίας του ηλιοκεντρικού συστήματος (που είχε ως βάση τις ανακαλύψεις και μελέτες του Έλληνα αστρονόμου και μαθηματικού, Αρίσταρχου του Σάμιου).
Από το 1616 ο Γαλιλαίος είχε «μπλεξίματα» με την Εκκλησία καθώς σύμφωνα με το Διάταγμα του Καταλόγου των Απαγορευμένων, είχε δοθεί ρητή εντολή να μην διδάξει, αναπαραγάγει, αλλά και υποστηρίξει την θεωρία της ακινησίας του Ήλιου. Τότε ο Γαλιλαίος υπάκουσε και αφέθηκε ελεύθερος, προκειμένου να αποφύγει την λογοκρισία στα βιβλία του που με κόπο είχε εκδώσει, ξεπερνώντας γραφειοκρατικούς σκοπέλους που έβαζε η Ρώμη.
Όμως το 1632 κάνει το μεγάλο του «λάθος». Εκδίδει το βιβλίο με τίτλο «Διάλογος περί τωνδύο Μεγίστων Συστημάτων του Κόσμου», το οποίο αμέσως θεωρήθηκε πως παραβιάζει το Διάταγμα του 1616. Έτσι ο Γαλιλαίος καλείται στην Ρώμη.
Οι Ιεροεξεταστές τον διατάζουν να αποκηρύξει τις θεωρίες του γονατιστός πράγμα που τελικά και κάνει. Ουσιαστικά έπρεπε να παραδεχθεί πως ο ηλιοκεντρισμός ως θεωρία δεν είναι σωστή, και να δηλώσει πως μέσα από το βιβλίο του δεν τον προωθεί.
Όπως λέγεται, αυτουργός της επίκλησης του Γαλιλαίου στην Ρώμη ήταν ο τότε Πάπας Ουρβανός Η’, ο οποίος, διαβάζοντας το βιβλίο θεώρησε πως ο Διάλογος του Γαλιλαίου δεν αναδείκνυε την παντοδυναμία του Κυρίου, έναντι της ανθρώπινης επιστήμης.
Ο θάνατος του ήλθε στις 18 Ιανουαρίου του 1642. Οι φίλοι του θέλησαν να του ανεγείρουν μνημείο αλλά εμποδίστηκαν με την απειλή πως θα διασκορπιστούν τα οστά του, για να ξεχαστεί προφανώς το έργο του. Ο γιός του δε με τον θρησκευτικό φανατισμό που τον διέκρινε, αποφάσισε να κάψει τα περισσότερα συγγράμματα του πατέρα του για να σώσει όπως ισχυριζόταν την ψυχή του πατέρα του.
Το 1995 η NASA για να τιμήσει τον μεγάλο στοχαστή, αστρονόμο και φυσικό που πρώτος μας αποκάλυψε τους δορυφόρους του Δία, έστειλε ένα διαστημικό σκάφος στον Δία που ονομάζεται «Γαλιλαίος» για να μελετήσει το γιγαντιαίο πλανήτη και τους δορυφόρους του. Είναι ακόμα εκεί, και συγκεντρώνει νέα στοιχεία κάθε ημέρα για τον μεγαλύτερο πλανήτη του Ηλιακού μας συστήματος.
Η σημαντικότερη προσφορά του Γαλιλαίου στην επιστήμη είναι οι ανακαλύψεις του σχετικά με το τηλεσκόπιο, που διεύρυναν το ορατό Σύμπαν. Σημαντική είναι η συνεισφορά του στην καθιέρωση της Μηχανικής, ως ιδιαίτερης επιστήμης και στην πρώτη διατύπωσης των νόμων της Κινηματικής.
http://www.iefimerida.gr
